Al jaren had ik het ideaalbeeld om een blokhut te kopen. Een blokhut aan een bergmeertje, in the middle of nowhere. Nu ken ik de perfecte blokhut aan een meertje in Canada. Bijna perfect, want er is nog één andere blokhut aan hetzelfde meertje. En ik heb me laten vertellen dat die van de eigenaar van Amazon is. Zou best wel eens kunnen.
De blokhut in Canada ligt echt perfect. Een meer dat net zo mooi is als Lake Louise of Moraine lake, maar waar je wel uren voor moet hiken om er te komen. Ik ben er drie keer geweest. In 2019, in 2023 en in 2025. En ik ga ernaar terug. Op de kaart die in de hut te vinden is, heeft iemand geschreven: ’the closest you can get to heaven without seeing the gates’. En dat is het precies. Ongelooflijk mooi.
Het ideaalbeeld van een hut aan een bergmeertje kwam van de film Oblivion. Een hut dat je alleen met een vliegtuig kon bereiken. Ik zag me daar al met mijn kinderen heen vliegen. En in het echte leven werd het de hut die ik hierboven beschreef (en waarvan ik bewust niet vertel waar het precies ligt in Canada – ik moet er niet aan denken dat deze blog bekend zou worden (onwaarschijnlijk) en mensen ernaar op zoek zouden gaan. Het wordt dan al snel te druk daar).
In 2024 heb ik een vliegles genomen. Helaas had ik kort daarvoor atrium fibrilleren gekregen, waarmee ik niet zelfstandig in een vliegtuigje zou mogen vliegen. Is een beetje een onzinnige regel, want zo gevaarlijk is het niet. Maar de regel is er wel. En daarbij: ik ben inmiddels de 50 gepasseerd (voelt echt niet zo, maar het is wel zo) en dan moet je een jaarlijkse medische keuring laten doen om een vliegbrevet te kunnen behouden. Dit gekoppeld met de kosten van de vlieglessen heeft mij doen concluderen dat een hut aan een meertje dat ik alleen met en watervliegtuigje kan bereiken, niet voor mij is weggelegd.
Het zij even zo. Overigens: dat vliegen is in Noord-Amerika een stuk makkelijker dan in Europa. Er is hier wat minder ruimte zeg maar.
Eerder dit jaar heb ik, met hulp van ChatGPT, mijn opties in kaart gebracht. Een hut in de VS wilde ik niet vanwege de politieke instabiliteit daar. Een hut in Canada was wel denkbaar, maar hoe ga ik bouwmaterialen daar krijgen en hoe ga ik me aan bouwbesluiten houden als ik de bijzonderheden van hun bouwmethoden niet ken? En daarbij: hutten in de Canadian Rockies zijn niet goedkoop. Écht niet. Oh ja, en het is 8 uur vliegen. En bouwmaterialen kan ik tijdens de vlucht niet meenemen.
Een hut in Portugal of Spanje? Te heet. In Oostenrijk of Zwitserland? Te druk. In Roemenië of Bulgarije? Eigendomsbescherming te beperkt. Duitsland? Te duur en te saai landschap. Ik kwam al snel op Zweden of Noorwegen uit.
In Zweden blijken alle vakantiehuizen te zijn gemaakt van verticale rode schrootjes, en de huisjes staan te midden van een groot grasveld. En wie moet dat maaien? De buurman die daar het hele jaar is. En die schrootjes zijn niet mooi; ik wil een blokhut. Eentje met boomstammen dus.
In Noorwegen bleken verreweg de meeste vakantiehuisjes in huttenparkjes te staan. Dicht bij elkaar, met elektriciteit en ja, ook met verticale schrootjes. Wel veelal zwart of bruin, maar nog altijd geen blokhut zoals ik dat voor me zag. Nee, ik wilde niet ’s morgens wakker worden en mijn buren groeten.
En toen kwam ik Homdrom 218 tegen op de verkoopsite finn.no. Een echte blokhut uit 1950- 1960. En die hebben we bekeken. Tijdens dezelfde trip hebben we nog wat andere huisjes gezien, maar al snel wilde ik terug naar Homdrom 218. De omgeving is niet zo mooi als van de hut in Canada, maar het ligt aan een meertje en mijn hut is wel de énige hut aan dat meertje. En er mag niets anders gebouwd worden. Mijn uitzicht is daar vrij van alles dat aan mensen doet denken. Het is puur natuur. En nu ik er zo over nadenk: het zal al vele duizenden jaren puur natuur zijn. Wow.
En de hut is bereikbaar vanuit Nederland. Ik kan er in één dag heen rijden. Anderen zullen vinden van niet (1000 km rijden om in Hirtshals te komen, 4 uur op de boot en dan nog 2 uur in Noorwegen rijden. Oh ja, en dan nog een half uur lopen). Maar goed, ik doe het wel op één dag. Ik vertrek in het donker en kom in het donker aan.
Dus, ja, ik heb het gekocht. De aankoop was in anderhalf uur geregeld, terwijl we in de auto naar huis zaten, komende uit Noorwegen. De formele afhandeling duurde enkele maanden, maar is inmiddels ook afgerond.