Een nieuwe versnellingsbak (2)

Dag 1. 17:00. Now is as good as time as ever om te beginnen. Eerst ruimte maken om te werken: luchtbox verwijderen, accu, accubak, startmotor. Luchtinlaathuis – nee, die laatste kreeg ik niet los en hoefde toch niet los. Al met al ging het voorbereidende werk prima. Dat geeft de burger moed. Mag ook wel, want het is behoorlijk spannend allemaal. Ik heb geen plan B. Als het niet lukt, dan staat er een kapotte auto achter de garage.

Vervolgens één van de moeilijkere klusjes aangepakt: het loshalen van het koppelingshuis van het vliegwiel. Dit moet gebeuren voordat de motor en de versnellingsbak van elkaar worden gescheiden. Toegang tot de zes moeren gaat via de (kleine) opening waar de startmotor zat. Door na elke losgedraaide moer de krukas 60 graden te draaien, komt de volgende moer in beeld. Nou ja, in beeld. Er is niets van te zien, alles moet op de tast. Gelukkig heb ik, door al het inlezen, een mentaal plaatje van de situatie en het losdraaien van de moeren ging verrassend eenvoudig. Wel viel één van de moeren. Oeps! Die ligt nu onderin het motorhuis, aan de motorzijde van het vliegwiel. Ik realiseerde me: Nu kan ik niet meer terug, want die moer moet er hoe dan ook uit. Onwillekeurig denk ik ‘[Ctrl]+z’, maar dat werkt niet in het echte leven ;-). De versnellingsbak zal los moeten van de motor om de gevallen moer eruit te halen. Ik hoop van harte dat die er uitkomt zonder dat het vliegwiel eraf moet. Het is ook een waarschuwing voor bij de montage, want als zo’n moer bij de montage zou vallen, dan moet de versnellingsbak weer los van de motor! Ik denk eraan om de moeren voor montage vast te lijmen in de dopsleutel, dan vast te draaien en dan de lijm weer los te breken. De vraag is alleen met welke lijm ik dat doe. Secondenlijm is misschien te sterk. Iets om op te letten in ieder geval!
Omstreeks 21:00 hou ik ermee op voor vandaag. Het gaat allemaal best goed.

Dag 2. 08:00 weer begonnen. Uiteindelijk bleek het werk in het motorcompartiment enorm mee te vallen. De moeren zaten niet bijzonder vast, alles ging soepel. Het werk aan de onderzijde van de auto viel juist behoorlijk tegen. Met name het loshalen van de onderste draagarmen van de wielophanging was een rotklus. Het is uiteindelijk gelukt, maar helaas is aan beide kanten daarbij wel de rubberen omhulsels van de fuseekogels beschadigd. En dat is APK-afkeur, omdat daardoor op termijn vuil in de fuseekogels kan komen en ze dan niet meer goed werken. Grr. Ik ga ze t.z.t. wel vervangen. Eerst maar eens deze klus afmaken.

Begin van de middag van dag 2. De motor en transmissie hangen vast. Als straks de transmissie losgebout is van de motor, heeft de motor deze ondersteuning hard nodig om op zijn plaats te blijven.

Het laten zakken van de oude transmissie en ophijsen van de nieuwe, ging eigenlijk verrassend eenvoudig. Wel duurde het ophijsen lang. Uren van rustig takelen en ondertussen de bak met een krik ondersteunen. Met de transmissie uit de auto, ben ik met een zaklamp achter het vliegwiel gaan zoeken naar het gevallen boutje. Die had ik gelukkig al snel gevonden. Pfoei! Bij de montage bleek het vooral een hele klus om het koppelingshuis precies zo te draaien, zodat de zes boutjes in de daarvoor bestemde gaten in het vliegwiel kwamen. Maar ook dat lukte uiteindelijk.

De oude transmissie is uit de auto! De nieuwe ligt in de garage, rechts.

Nadat ik de transmissie met twee bouten had vastgezet aan de motor, kwam het spannendste deel van de klus: het weer vastbouten van het vliegwiel aan het koppelingshuis. Op de tast moesten er zes moeren op bouten gedraaid worden, waarbij de toegang tot de bouten nog geen 2 cm breed is, die alleen op de tast te vinden is, én, last but not least, waarbij de moertjes erg makkelijk in het motorhuis zouden kunnen vallen (zoals bij het loshalen was gebeurd). Als dat zou gebeuren bij de montage, dan moesten (1) alle moeren die al gedaan waren, weer losgehaald worden, (2) transmissie en motor weer van elkaar gescheiden worden, (3) transmissie uit de auto getakeld worden om bij het gevallen moertje te kunnen komen, en (4) alles weer opnieuw gedaan worden. Kortom, uiterst spannend allemaal. Ik heb de moeren telkens met secondenlijm in de dopsleutel vastgelijmd en zo gemonteerd. Het was een urenlang gepriegel, maar het is uiteindelijk gelukt.

Zes van zulke boutjes moesten voorzien worden van een moer. Aan de voorzijde is de beperkte opening te zien waarlangs alles moest gebeuren. En de moertjes hadden er héél makkelijk in kunnen vallen…

Daarna kon alles weer opgebouwd worden. Het was inmiddels laat geworden, zodat ik me concentreerde op het vastzetten van de transmissie aan de motor en het kunnen verwijderen van de gele draagbalk. Ik wilde de auto voor de nacht op slot kunnen doen met een dichte motorkap.

Dag 2, 21:54. Tijd om te stoppen.
De volgende ochtend. Zie je dat de wielen niet goed staan? Ze staan beide naar buiten. Maar het is gelukt om de auto op slot de nacht in de kunnen laten gaan en de motorkap kon dicht. Super.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *